Een geschiedenislesje
Legeringen van zink gaan al vele eeuwen terug. Er zijn in Palestina en het hedendaagse Roemenië voorwerpen gevonden die dateren uit ca. 1400 voor Christus en voor het grootste deel uit zink bestaan. Rond het jaar 1000 werd in India al zink gesmolten en deels gezuiverd. Het probleem bij het bereiden van zink is dat het relatief snel gasvormig wordt, namelijk bij iets boven de 900 graden Celsius. Daardoor vervliegt het al gauw met de uitlaatgassen. Bij legeringen met bijvoorbeeld koper gaat dat beter, omdat de zinkdamp dan meteen oplost in de vloeibare koper. Pas in ca. 1800 vond men in België een proces uit om zuivere zink te produceren.
Toepassingen
Oud zink (legeringen) vind je op vele plekken. De meeste mensen denken waarschijnlijk meteen aan hun dakgoot, regenpijp en dakbedekking. Maar het wordt ook vaak gebruikt voor onder meer bescherming tegen roest (verzinken), in batterijen, in munten, als balanceergewicht op autovelgen, in geneeskundige zalf en als kleurstof/pigment.
De waarde van oud zink
Zink is erg duurzaam. Het wordt ook niet voor niks vaak in bladvorm gebruikt voor buitentoepassingen aan het huis. Twijfel je of je zink hebt liggen? Het metaal is redelijk makkelijk te herkennen aan de blauwachtige witte kleur. Verder is het erg buigzaam.
Het lage kookpunt en vooral het nog lagere smeltpunt maken zink uitermate goed recyclebaar. Zink bevat geen ijzer: net als onder andere koper, brons en lood behoort het tot de non-ferro metalen. Die zijn zeldzamer en dat komt de waarde ten goede. De prijs kan schommelen en wordt per dag vastgesteld. Maar in het algemeen kan het heel lonend om een partij die je nog hebt liggen, in te leveren. Dus: niet teveel in gedachten verzinken, maar gauw op zoek naar je zink!